ေလာကမွာ ဘယ္ေတာ့မွေက်းဇူးမတင္တတ္တဲ့ လူတန္းစားဆိုတာရွိတယ္။
ကိုယ္က ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ ငါးေထာင္ အကုန္ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူေဌးတစ္ေယာက္ တစ္ေသာင္းေပးတာကို ေက်းဇူးတင္မဆုံးဘူး။
ကိုယ္ေပးခဲ့တဲ့ ငါးေထာင္ဟာ ကို္ယ့္မွာရွိသမ်ွ အကုန္ေပးခဲ့တာျဖစ္ေပမယ့္ သူေဌးေပးခဲ့တဲ့ တစ္ေသာင္းဟာ လက္ဖက္ရည္ဖိုးသာသာပဲရွိတာ သူမသိခဲ့ဘူး။ သိလည္း သိပ္မခံစားတတ္တဲ့လူစားမ်ိဳး...
ကိုယ္ေပးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ဟာ မအားမလပ္တဲ့ၾကားက အခ်ိန္ေပး အေျပးအလႊားသြားရတာျဖစ္ၿပီး
သူမ်ားေတြေပးတဲ့အခ်ိန္ဟာ သူတို႔အလုပ္ခ်ိန္ေတြ သင္တန္းေတြ မိသားစုကိစၥေတြ အားလုံးၿပီးမွ ေပးၾကတာျဖစ္တယ္။
ဒါေပမယ့္ ပိုအခ်ိန္ေပးတဲ့သူကိုသာ ေက်းဇူးတင္ၾကတယ္။ အခက္အခဲေတြၾကားက လာရတဲ့သူကို အသိအမွတ္မျပဳၾကဘူး။
ဒီလိုပါပဲ...
လူတခ်ိဳ႕မွာ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ဘာလုပ္လုပ္သိပ္ေက်းဇူးတင္ သိပ္ခ်ီးမြမ္းၾကၿပီး
ေနာက္လူတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ဘာလုပ္လုပ္ေက်းဇူးတင္ေလ့မရွိ စာရင္းထဲ သိပ္ထည့္ေလ့မရွိတဲ့စရိုက္မ်ိဳးေတြ ရွိတတ္ၾကတယ္။
ေပးဆပ္ထားတဲ့ပမာဏကိုသာ ဆုံးျဖတ္ၾကၿပီး အားစိုက္ရတဲ့ပမာဏကိုေတာ့ သိပ္မျမင္ၾကပါဘူး ၊ ထည့္တြက္ေလ့မရွိပါဘူး။
ကိုယ့္ေရွ႕မွာ ကိုယ့္ကိုႏွိမ္ခ်င္တာနဲ႔ပဲ
ကိုယ့္ထက္ပိုအဆင္ေျပသူေတြ ရာထူးပိုႀကီးသူေတြ နာမည္ပိုႀကီးသူေတြအေၾကာင္း ေရပက္မဝင္ေျပာဆိုၾကၿပီး
သူတို႔အဖို႔ ကိုယ္မရွိလည္းရတယ္ ၊ ကိုယ္မပါလည္းျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့သေဘာေတြကို ပါးနပ္စြာျပၾကတယ္။
သင့္တန္ဖိုးဟာ နည္းသည္ျဖစ္ေစ မ်ားသည္ျဖစ္ေစ ၊ အဲဒီတန္ဖိုးကို အသိအမွတ္မျပဳတဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းတစ္ခု သင့္မွာရွိေနၿပီဆိုရင္ေတာ့
အရင္လိုေပါေပါပဲပဲ ကူညီေနတာေတြ၊ အားအားယားယား အခ်ိန္ေပးေနတာေတြ၊ နွစ္ႏွစ္ကာကာ ခင္မင္ေနတာေတြကိုေလၽွာ့လိုက္ပါ ။
ကိုယ္မရွိလည္း အဆင္ေျပတယ္ဆိုတဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းကို ထားခဲ့လိုက္ပါ။
ကိုယ့္ကိုမလိုဘူးဆိုတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေက်ာခိုင္းခဲ့ပါ။
ကိုယ္မရွိမွ ကိုယ့္တန္ဖိုးသိမယ့္ မိတ္ေဆြေတြကို လက္တြဲျဖဳတ္ခဲ့ပါ။
ဘဝမွာေနရမယ့္အခ်ိန္ အရမ္းနည္းတာမို႔ သင့္ကိုလိုအပ္တဲ့ ၊ သင့္တန္ဖိုးကို အသိအမွတ္ျပဳတဲ့၊ သင္နဲ့ သင့္ေတာ္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္မွာသာ သင္ရွိေနသင့္တာပါ။
'အေမေက်ာ္ေဒြးေတာ္လြမ္း'တတ္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြ
'ငါးစိမ္းျမင္ ငါးကင္ပစ္'တတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ
"သင့္ကိုတန္ဖိုးထားေလးစားတဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းမွာပဲ ရွင္သန္သင့္တယ္"
ဒါ့ေၾကာင့္ အခုပဲ သူတို႔ကိုထားခဲ့လိုက္ပါ။
Credit
