" တိတ္ဆိတ္ျခင္းဟာ ပညာပဲ"
---------------------
"ေဒါသမရွိဘူးေတာ့ ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ
ရွိတာေပါ့ ရွိေပမယ့္လည္း...ဒီေဒါသကို ထုတ္မျပနိုင္တာက ပညာပဲ''
"မခံစားရဘူးေတာ့ ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ
ခံစားရတာေပါ့ ခံစားရေပမယ့္လည္း...မ်က္ႏွာမွာ မေပၚလြင္ေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္တာက ပညာပဲ''
"ဝမ္းမနည္းတတ္တာေတာ့ ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ
ဝမ္းနည္းတတ္တာေပါ့ ဝမ္းနည္းေပမယ့္လည္း... လူတကာကို လွည့္ ျပၿပီးေျပာျပမေနေတာ့တာက ပညာပဲ''
"လူပဲ ခံစားခ်က္ကေတာ့ အသက္ရွင္ေနသ၍ ရွိေနဦးမွာပဲ
ဘယ္လို ပညာသားပါပါ ေဖာ္ထုတ္ျပမလဲဆိုတာပဲ ကြာသြားၾကတယ္
ေဖာ္ျပလို႔ မထူးဘူးဆိုရင္ ဒီလိုပဲ အဆင္ေျပေအာင္ က်ိတ္မွိတ္ေက်ာ္လႊားရမွာပဲ "
"ေဒါသရွိတိုင္း ထုတ္ျပရင္ ကိုယ္ပဲေဒါသႀကီးတယ္ဆိုတဲ့ နာမည္ရသြားမယ္
ဘာေၾကာင့္ ေဒါသေတြႀကီးလဲ ဆိုတာကိုေတာ့...သိၾကမွာ မဟုတ္ဘူး"
"ခံစားခ်က္တိုင္း ထုတ္ျပေနရင္ ကိုယ့္အားနည္းခ်က္ လူသိတာပဲ အဖတ္တင္တယ္
ကိုယ္ယုံစားရတာ သူတို႔ကေျပလည္ေအာင္ လုပ္ေပးနိုင္တာမွ မဟုတ္တာ''
"ဝမ္းနည္းတိုင္း ငိုျပေနရင္ ကိုယ္အားေပ်ာ့တာပဲ လူသိတယ္
ေဖးမကူညီမွာထက္ ေဝဖန္တဲ့လူေတြက ခပ္မ်ားမ်ားဆိုေတာ့ ေနတတ္ေအာင္ေနမွ ေနေပ်ာ္တဲ့ ဘဝေလးကိုရမွာ''
လူျဖစ္လာေပမယ့္လည္း
ဒီလူေတြနဲ႔ေနဖို႔ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေလးအထာနပ္ၿပီး ရင့္က်က္နိုင္မွ ေတာ္ကာက်တယ္
ဒီလိုရင့္က်က္ေအာင္ ေနနိုင္ဖို႔ ဆိုတာကလည္းေတာ္ေတာ္ေလးကို ခက္တာ
ဒါေၾကာင့္ တိတ္ဆိတ္ေနနိုင္ဖို႔ ဆိုတာဟာ တကယ့္ပညာပါဘဲ
"ေလာကအလယ္... ရင့္က်က္ဖို႔ သင္ယူၾကရေပဦးမည္
ဒီၾကားထဲေတာ့...အတတ္နိုင္ဆုံး တိတ္ဆိတ္ေနလိုက္ပါ့မယ္''
Crd
