စကားေျပာနည္း
အေရးႀကီးသည့္ကိစၥ - ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေျပာပါ။
အေရးမႀကီးသည့္ကိစၥ - ဟာသေႏွာ၍ ေျပာပါ။
မပိုင္နိုင္ေသာကိစၥ - ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ ေျပာပါ။
ပိုင္နိုင္ေသာကိစၥ - အကိုးအကားႏွင့္ ေျပာပါ။
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ကိစၥ - အခ်ိန္ႏွင့္ အခါကို ၾကည့္ေျပာပါ။
မေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ကိစၥ - လူႏွင့္ ေနရာကို ၾကည့္ေျပာပါ။
သူတစ္ပါးကိစၥ - သတိထားၿပီးေျပာပါ။
ကိုယ့္ကိစၥ - သူမ်ားေျပာတာနားေထာင္ပါ။
မျဖစ္ပ်က္ေသးသည့္ကိစၥ - လက္လြတ္စပယ္မေျပာသင့္။
မလုပ္နိုင္ေသးသည့္ကိစၥ - ကတိလြယ္လြယ္မေပးသင့္။
အက်ိဳးယုတ္မည့္ကိစၥ - လုံးဝမေျပာသင့္။
မသိနိုင္သည့္ကိစၥ - လစ္လ်ဴရွုပါ။
မျဖစ္နိုင္သည့္ကိစၥ - လစ္လ်ဴရွုပါ။
မကူနိုင္သည့္ကိစၥ - လမ္းျပပါ။
မတတ္နိုင္သည့္ကိစၥ - အရွုံးေပးပါ။
သူတစ္ပါးစကားမွားေသာ္ - ေဖာ့ေပးပါ။
မိမိစကားမွားေသာ္ - ေထာက္ခိုင္းပါ။
သူတစ္ပါးစကားလမ္းလြဲေသာ္ - ျပန္တည့္ေပးပါ။
မိမိစကားလမ္းလြဲေသာ္ - ေတာင္းပန္ပါ။
မေျပာမီစဥ္းစား - စဥ္းစားျပီးမွေျပာ
ေျပာျပီးစကား - ျပန္စဥ္းစား
အမွားတကာ အမွားထဲ စကားမွားျခင္းက
ခ်စ္ခင္မွုေရာ အရာရာကိုပါ ပ်က္ျပားေစပါတယ္။
တစ္ပါးသူနားမခံသာ ၊ ထိခိုက္ေအာင္မေျပာရ။
ကိုယ့္စကားေၾကာင့္ တစ္ပါးသူအက်ိဳးရွိေစက မျဖစ္မေနေျပာပါ။
အမွန္စကားခါးသည္။ သို႔ေသာ္ ခ်ိဳသာေသာ မုသားသုံးေျပာဆိုပါက တရားပါသည္။
မသိေသာစကား နွုတ္ဆိတ္ေနျခင္းက မဂၤလာ တရားႏွင့္ညီပါသည္။
ငါသာသိ ငါသာတတ္ဟူ၍ မေျပာပါႏွင့္။
စကားကိုမၽွပါ။ စကားကိုလု မေျပာပါႏွင့္။
သူစကားဆုံးျပီးမွ ကိုယ္စကားစေျပာပါ။
စကားသည္အမွားပါတတ္၍ ထိန္းေျပာျခင္းျဖင့္ လိုသေလာက္သာေျပာပါ။
သူတစ္ပါးသည္ ကိုယ့္စကားနားမဝင္ပုံေထာက္လၽွင္အေျပာရပ္၍ လမ္းေၾကာင္းလႊဲကာ နွုတ္ဆက္ပါ။
စကားေၾကာင့္ျပဳံး စကားေၾကာင့္မုန္းေစတတ္ေသာေၾကာင့္ ခ်ိဳသာစြာေျပာတတ္ပါေစ။
Credit
